MARIA ELENI
Beni vuracaksın Maria Eleni!
Bu gece beni vuracaklar!
Bir tokat gibi çarpacağım,
Nabzım bağdaş kurup kolunun derisine çarpacak!
Kollarımı bir örümcek verecek, büyük açacağım,
uzuvlarımdan nem akacak.
Çarpışan dev gemilerin arasında sıkışıp kalacağım!
Yarı uykulu bir fahişe beynimi kemirecek,
Bu gece beni vuracaklar, Maria Eleni!
Bu gece beni vuracaklar!
Affedilme hırsıyla ölüme gideceğim,
bakışlara metal bir boşluğa eriteceğim.
kalbi coğrafyasında sarkıtlar, dikitler ortaya çıkar!
Belki de hikayemdeki Kaf Dağı´ndaki buzullar eriyor. Sokak ortasında formsuz,
sevecen bir şair vuracaklar! Akbabalar evrenin bir ucuna taşıyacak Ah, Maria Eleni! Beni sevmeyecekler, asla sevmeyecekler, biliyorum! Bu sayede yapayalnız öleceğim. İstanbul´un ortasında bir tren ayrılacak, Hayranlarda aşk şarkıları çalacak, Rüyasında sarışın bir kadın beyaz giyecek, Seni camlara çizeceğim! artık mavi olacak, Maria Eleni! Maviye özlem duymayacağım. Oğlum dudaklardan duyurulacak; Cebimdeki son sigara paketini içime çekeceğim! Bu gece beni vuracaklar, Maria Eleni! Şebepsiz yere gözyaşları dökeceğim. Şişmiş gözlerim tuzdan yıkanmış, Ayaklarım büküldüğünde rahatsız oluyor, Daralan ruhum ve hain hayatım için! Biraz denizinizi hatırlayacağım. Bu gece beni vuracaklar, Maria Eleni! Geriye onarılmış bir palto kalacak, Bir Dikiş iğnesi; Annemden miras kırık bardaklar, birkaç kitap, Yağlı bir sigara tablası, sönmemiş çakmak, Vesenin mavi gözlerin, Maria Eleni Nefesimden şiddetli bir ürperti geliyor! MARIA ELENI Vuracaklar beni, Maria Eleni! Bu gece beni vuracaklar!